Buitenspelen voor grote mensen
Daar waar ik als kind in de zandbak of speeltuin te vinden was en later hutten aan het bouwen was in het bos, ben ik nu nog steeds aan het buitenspelen. Nu noemen we het alleen trailrunnen. In dit artikel neem ik, Geert van Nispen, je mee in wat trailrunnen voor mij betekent en geef ik je wat tips!
Hardlopen is mijn tweede natuur. Althans zo voelt het, na 15 jaar afwezigheid. Na 15 jaar niet sporten, heb ik het hardlopen in juli 2019 weer opgepakt alsof het niet was weggeweest. En wat een verademing was dat. Daar waar ik ruim 18 jaar geleden veel op de weg liep, doe ik dat nu op de trails in de natuur.
In de natuur
Trailrunning staat voor mij, zoals gezegd, synoniem voor buitenspelen in de natuur. En dat onder andere in uitgestrekte bossen, op smalle bospaden, over heidevelden en bij vennen. Maar ook door graslanden, bij rivieren en beekjes, in polders, door duinen, heuvellandschappen en in de bergen. Dit zijn plekken waar ik me thuis voel. Thuis in de natuur. En dan bij voorkeur op plekken en / of op tijdstippen dat je niemand tegenkomt en dat je naast je eigen voetstappen en ademhaling alleen de geluiden van de omgeving hoort.
“Ga de natuur in. Ga lekker buitenspelen!”
Trailrun Tip 1: Jezelf uitdagen en gewoon doen
Solo ben ik op mijn best. Zelden loop ik met iemand samen of in groepen en je zult mij niet vaak vinden bij georganiseerde trailruns. Op de eerste plaats ben ik niet zo van de mensenmassa’s, en op de tweede plaats loop ik het liefst mijn eigen routes waarin ik mezelf maximaal kan uitdagen of juist kan kiezen voor een makkelijk rondje.
Het scheelt dat ik mezelf goed kan motiveren en doelen kan stellen. En met de drang naar altijd meer, verder en extremer kun je jezelf blijven motiveren. Het stellen van doelen die eigenlijk net niet haalbaar lijken te zijn werkt dan als een goede motivator. Althans voor mij. Meestal in de categorie: “Ik heb het nog nooit gedaan dus … ” Of het nu 1.000 kilometer in 30 dagen hardlopen is, een ultrarun, een hoogtemeter challenge of de last-men-standing, het begint altijd met het stellen van het doel. Met mezelf uit te dagen.
“Gewoon doen!”
Tip van mijn kant: maak het klein. Elke uitdaging hoe groot ook, kun je afpellen. Kleiner maken. Doe je dat dan zul je zien dat je tot meer in staat bent dan je zelf denkt. En verder komt het natuurlijk aan op “gewoon doen!”.
Trailrun Tip 2: Luisteren naar je lijf
Trailrunning is een fysiek belastende sport. Wat helemaal prima is zolang je maar blijft luisteren naar je lijf. En dan dus niet bij het eerste pijntje meteen stoppen. Want ons brein is meester in het geven van vroegtijdige pijnsignalen. Nee, echt luisteren. Wat is het nu wat ik voel en kan ik het ontlasten door bijvoorbeeld een andere paslengte, mijn voeten net wat anders neerzetten, even wandelen, van ondergrond veranderen of juist even een sprint inzetten. Vaak valt het reuze mee en als je het weet te counteren geeft je dat een heerlijk gevoel. Je bent voorbij een grens en bent dus aan het groeien. Het menselijk lijf kan veel meer aan dan we zelf vaak denken.
Trailrun Tip 3: Voeding en hydratatie
Hier komen we op een punt waarbij ik nogal afwijk van de vaak aanbevolen manieren van eten en drinken tijdens het hardlopen. Bij mijn begint het ermee dat ik een vastenperiode in mijn dagelijks eetpatroon heb ingebracht. Dit betekent in mijn geval dat ik 16 uur niet eet en 8 uur wel. Het zogenoemde intermittent fasting. Mijn lijf is er dus aan gewend om langere tijd geen voedsel te krijgen.
Dit zie ik dan ook terug als ik langere afstanden ga hardlopen. Op de eerste plaats start ik altijd nuchter en afstanden tot zo’n dertig kilometer loop ik helemaal zonder eten en drinken. Behalve als het extreem warm is; dan verbruik ik ca. 250 ml water. Tot 50 a 60 kilometer doe ik vaak op één gelletje en zo’n 400 ml water. In de ogen van velen zijn dit extreem lage hoeveelheden. Voor mij werkt het.
Volgens mij is ieder lijf anders en heeft dus iedereen andere behoeften. Er is dus niet één manier. Het is dan ook belangrijk, net als bij het luisteren naar je lijf, dat je voor jezelf uitvindt wat die behoeften zijn. Ga vooral uitproberen. Test tijdens je trainingen met vochthoeveelheden, vast voedsel, gelletjes, veel of weinig. Op die manier kom je er het beste achter wat voor jou werkt.
GR11 hardlopen
Mijn nieuwste buitenspeelgebied zullen de Spaanse Pyreneeën zijn. Hier zal ik binnenkort over een afstand van zo’n 830 kilometer van de Atlantische tot de Mediterrane kust deze bergketen doorkruisen. Een uitdagende missie die ik geheel zelfvoorzienend wil gaan uitvoeren. Trailrunnen door de ongerepte natuur van de Pyreneeën betekent natuurlijk wel dat er wat voorbereiding nodig is.
Na mijn hikingtrip door een deel van Italië (ruim 1.200 kilometer met zo’n 44.000 hoogtemeters) zit het met de kracht wel goed. De komende weken is het vooral de duur weer in de benen krijgen, hoogtemeters blijven maken en rennen met volle bepakking. Gelukkig heb ik de N70-route en directe omgeving als achtertuin dus qua trainingsomgeving zit het wel goed.
Lees hier ook het verslag van Geert over de Zevenheuvelenloop!
Gastblog van Geert van Nispen
Gepassioneerd trailrunner en hiker